Leyla Əliyeva - Ölü kəpənək
Yazıçı-publisist, tərcüməçi Mahir Qabiloğlu Azərbaycan prezidentinin qızı, Heydər Əliyev Fondunun vitse-prezidenti Leyla Əliyevanın növbəti şeirinin tərcüməsini Modern.az saytına təqdim edib. "Ölü kəpənək" adlı şeiri oxucuların ixtiyarına veririk. Çərçivəyə salınıb Bir bəzəkli kəpənək. – Qanadları çırpınmır... Ürəyindən iynəylə pərçimləyiblər onu şüşəli çərçivəyə... Ölü gözəlliyiylə bəzək verir divara... – Boş, yalqız bir otağa... Özü ölüb, gözəlliyi ölməyib... Bunu duyur hər görən. Görəsən ağrısını varmı bir duyub-bilən?.. Aydan arı göylərdə Gün üzü görməyir o... Külək də tumarlamır ipək qanadlarını... Şüşənin arxasında eləcə donub qalır; Kədərini bir kimsə nə hiss edir, nə yanır... Bu gözəlliyi süzüb ötüb keçən insanlar həzz alır bu lövhədən – kəpənək ölüsündən... Gözəl sözlər səslənir kəpənəyin şəninə, ölü gözəlliyinə... – Yayılır boş kəlmələr xudbinlərin dilindən... Şüşənin arxasından baxırlar çırpınmayan, döyünməyən varlığa – ö ölü gözəlliyə... Düşünürəm bir anlıq: Ölüm qərarı vermək verilibmi bizlərə? Biz haçan yiyələndik o İlahi qüvvəyə.?! İynəylə bir lövhəyə sancılmış lal kəpənək, Gözəlliyinə görə... Həyətla təmənnasız... vidalaşan kəpənək... Ey ruhları, qəlbləri “sığallayan” kəpənək..! Yuxumdaydın bu gecə, Ancaq tamam başqaydın: Gözoxşayan güllərin üfüqündə qanadın... min bir rəngə çalırdı, Yanırdın... sayrışırdın. Çox böyük heyranlıqla Mən səni seyr edirdim. Həm də ki, ayağımla şüşəli çərçivəni sındırırdım, əzirdim...